ARGAZKI TAILERRA

Apa!

Jarduera amaitu ostean ondorio batzuk atera ditugu. Lehenik eta behin,  aipatu behar dugu hasierako ideia ez dugula guztiz bete, izan ere, lana 5. eta 6. mailako haurrei bideratuta zegoen baina ez genuen haiekin egiteko aukerarik eduki. Bestalde, lanaren planteamendua ez zen oso egokia izan, ez baikenuen haurrak motibatzea lortu. Berriro egin beharko bagenu, hainbat gauza aldatuko genituzke. Adibidez, modu erakargarriago batean planteatzen saiatuko ginateke ariketa. Horretaz gain, ez genuen lortu argazkirik ateratzea lanaren froga moduan. Hala ere, jarduera polita zen eta beste irakasleei asko gustatu zitzaienez, beste geletan ere proposatu zuten. Beraz, esan genezake lan honetatik asko ikasi dugula eta azken emaitza nahiko ona izan dela.

Proposatutako dekalogoari erreparatuz honako hau esan genezake:

1. Umea protagonista eta egile sentitu behar da. Puntu hau betetzea lortu dugu, izan ere, haien esku utzi dugu objektu baten aukeraketa egitea. Gainera, kartulinan jartzerakoan objetuaren azalpena beraiek eman zuten.

2.Umeekin batera tailerren gaiak adostea: hau ez dugu lortu, guk esan genielako zer egin behar zuten, baina ez genizkien objektu konkretu baten argazkiak eskatu, baizik eta haien gustukoa zen objektu, paisai edo gauza batenak.

3.Umeek teknologia erabiltzea. Puntu hau lortu dugu, azken finean hori baitzen tailerraren helburua: haurrek teknologiak erabiliz zerbait propioa sortzea. Lehen aipaturiko arazoak direla eta ordenagailurik ez dugu erabili baina argazki kamara berriz bai.

4.Esperientzia ez laburbiltzea “pantaila-ume interakziora”.  Puntu hau bete dugu, haurrek ez dutelako haien lana teknologiara mugatu beste hainbat gauza egin behar izan dituzte.

5.Lankidetza, sormena, kritikotasuna eta ez errepikakorrak diren jarduerak ahalbidetzea. Haurren adinaren ondorioz, ezin izan dugu puntu hau burutu.

6.Teknologiak gizartean ematen diren gertakizunekin dialogatzeko, posizionatzeko edo transformatzeko aukera emango du. Puntu hau ez dugu guztiz bete baina nahiz eta gizartearekin zerikusirik duen ezer ez den lantzen, haurrek haien lanak aurkezteko aukera izan zuten.

7.Komunitatera orientatzea: puntu hau lortu dugu ,izan ere, gizartearekin lotura zuzena du jarduera honek.

8.Kulturartekotasunerako elementuak txertatzeko aukera: puntu  hau ez dugu lortu betetzea, ez zegoelako kultura desberdineko haurrik.

9.Aldarrikapenerako eta erresistentziarako ariketak sustatzea: puntu hau ezin izan genuen mantendu, haurrak gazteegiak zirelako eta beraien adinera moldatu behar izan genuelako jarduera.

10.Lengoai edo generoaren araberako bazterketarik ez ematea. Lengoai edo generoaren araberako bazterketarik ez dugu egin, denok izan baitute tratu bera tailer honetan.

Tailerra diseinatzerakoan puntu gehienak edo denak hartu genituen kontuan baina aurretik aipaturiko aldaketen ondorioz ezin izan ditugu denak bete. Hala ere, esperientzia honetatik aprobetxatuko dugu gure akatsetatik ikasteko.

ARGAZKI TAILERRA

Kaixo berriro,

Gaurkoan Arianek egin zuen praktika nola izan zen azalduko dugu. Irakasleari tailer hau egiteko proposamena egin zionean oso ondo hartu zuen eta ez zion inongo oztoporik jarri. Beraz, berari eman zion ikasleei jarduera esplikatzeko lana, irakasle papera hartuz. Hurrengo egunean klasera joan eta ikasleei egin behar zutena esplikatu zien. Haurrei asko gustatu zitzaien ideia eta segituan hasi ziren zer ekarriko zuten pentsatzen eta hiru egunen ondoren denak argazkiekin azaldu ziren klasera. Hurrengo pausoa, argazkian azaltzen ziren gauzei buruz idaztea izan zen. Idatzi ondoren, Arianerengana joaten ziren erakustera eta orduan ohartu zen haurrak zer idatzi ez zekitela zebiltzala. Orduan gehiago idazteko esan zien eta motibazio falta zutela nabaritu zuen, handik aurrera gogo askorik gabe amaitu zuten jarduera.

Amaitu zutenean, gelako paretean jarri zituzten denek ikusteko moduan eta lau egunen ondoren kendu eta haur bakoitzak bere argazkiaren azalpena egin zuen besteen aurrean. Azalpena ongi egin zuten baina egin beharreko zerbait bezala hartu zuten eta jarduera egiteko gogo falta nabaritu zen. 

ARGAZKI TAILERRA

Kaixo denoi, 

Aurreko sarreran azaldu genuen bezala, gure praktikaldian burutzeko lana honako hau zen: haur bakoitzak bere bizitzako gauza garrantzitsuren baten argazkia atera behar zuen, gero, taldeka jarri eta denen artean istorio bat asmatzeko. Horretarako, ordenagailua erabili beharra zuten musika eta muntaia egiteko. Irudiak erabiltzearen garrantzia azpimarratu nahi izan dugu haurraren gogoak, nahiak...adierazteko modu interesgarria delako. Praktikaldiarekin hasi ginenean ordea, beste errealitate batekin egin genuen topo eta gure jardueran aldaketa batzuk egin behar izan genituen. Mirarik, eskola txikian egin zituen praktikak eta bertan gela desberdinetan egiten zituzten lanak oso lotuta zeuden. Beraz, bere gelakoekin lan hau egiten bazuen, beste gelakoekin egiten ari ziren lanean atzeratuko ziren. Beste aukera bat ziklo guztietakoekin egitea zen baina ezinezkoa zen 1. mailakoekin eta 6. mailakoekin lan berdina egitea informatika tartean sartuta, ez baitute ezagutza berdina.

Maialen Arrietari, klasera iritsi orduko garbi utzi zioten oso gela mugitua eta zaila zela. Horren ondorioz, irakaslea oso agobiatuta zegoen eta klase normalak emateko nahikoa arazo izaten zituen, beraz, horrelako tailer bat aurrera eramateko arazoak ikusi zituen eta hobe izango zela bertan ez egitea pentsatu genuen. 

Liberen kasuan, 1.mailan egin zituen praktikak eta egoera ikusirik zaila ikusten zuen horren txikiak izanik argazkiak ateratzen hastea eta gainera gogoeta bat egitea.

Maialen Ansuategiren kasuan, arazo ekonomiko larriak zituzten haur batzuk. Beraz, ez zitzaion ondo iruditu ariketa proposatzea, denek ezin baitzuten parte hartu. 

Ariane izan zen tailer hau aurrera eramatea lortu zuena, baina bere mailara egokituta. Hau da, 2.mailakoak zirela kontutan hartuz ordenagailuaren erabilera kendu behar izan zuen.

TALDEKO FOTO ELKARRIZKETA

Kaixo denoi !

Foto elkarrizketa indibiduala egin ostean taldekideak elkartu gara eta taldean beste  bat egitea erabaki dugu.Egia esan teknologia alde batera utzi dugunean, bat egin dugu puntu askotan. Bakoitzaren gustuko ekintzak sakonki aztertu ostean honako hauek aukeratu ditugu:

1.BIDAIATZEA: Askatasun sentsazioa ematen digun zerbait da, eguneroko bizitzatik denboraldi batez alde egiteko aukera ematen diguna. Bidaia mota ugari daudela badakigu eta taldean hitz egin ostean, diru eta ondasun gutxi eramaten diren horiek iruditzen zaizkigu interesgarrienak, izan ere, gauza materialak alde batera utzita gure buruarekin hausnartu eta besteekiko erlazioak sendotu daitezke. 

2. LAGUNEKIN EGOTEA: Nahiz eta gaur egun hauekin pasatzen dugun denbora gehiena mobilarekin egotera mugatu, oraindik ere lagunak gure bizitzako gauza garrantzitsuenetarikoak direlarekin ados gaude. Hauekin igarotzen ditugu momenturik onenak, izan ere, haiek dira barrezka igarotako arratsalde eta gauen erantzule. Teknologiaren garai honetan bat gatoz hauek alde batera utzi eta lagunekin egotea aberasgarriagoa dela, mobilek ez ordenagailuek ez baitigute arazoak konpontzen lagunduko eta ez dira hor egongo laguntza behar dugunean. Gainera zeinekin egingo ditugu aurretik aipatutako bidai zoragarri horiek lagunekin ez badira?

3. MUSIKA ETA DANTZA: musika deskonektatzeko, aske sentitzeko, ondo pasatzeko...erabiltzen dugu guk. Musika mota desberdin asko daude eta bakoitzak gustu desberdinak ditu, baino honek guregan sortzen dituen sentsazio eta emozioak antzekoak direla ohartu gara. Musika entzuteak gure arazoez ahazteko balio digu eta ongi sentiarazten digu. Gainera, musikarekin loturik dagoen aktibitate bat dantza da; honi buruz ideia eta iritzi desberdinak ditugu, izan ere ez dugu denek dantza egitea hain gustuko, baina tentsioak askatzeko modu egoki bat dela pentsatzen dugu eta kirola egoteko modu dibertigarri bat. Denok behar dugu musika gure bizitzan.

4. IKASKETAK: Bizitza osoa daramagu ikasten, 2 urtetatik hasi eta gaur egunera arte. Ohitura handia dugu institutuan edo unibertsitatean gaudenean ikasten ari garenataz kritikatzeko baina bizitzan egiten dugun gauzarik garrantzitsuenetakoa da. Gure etorkizuna baldintzatzen du eta guk aukeratzen dugu zer ikasi nahi dugun eta zer izan nahi dugun hemendik urte batzutara. Horretaz gain, eskolara eta unibertsitatera joatearen alde hoberenetako bat bertan aurkitzen dugun jendea eta egiten ditugun harremanak dira. Ordu asko pasatzen ditugu elkarrekin eta azkenean lagun on asko aurkitzen ditugu. Adibidez, talde honetan gaudenak ez bagenuen magisteritza aukeratu ez ginen ezagutu ere egingo eta horretan zorte handia eduki dugu. 

5. KIROLA: Txikitatik jarduten dugu,  gure bizitzako zatirik handiena kirola egiten pasatzen dugu,  zaletasun bezala edota profesionalki. Gure gorputzaren gaitasuna eskatzen du eta helburu nagusia gaitasun fisikoak iraunaraztea eta handitzea da, behar beharrezkoa da gure bizitzan osasuntsu egon nahi badugu. Kirol gehienak taldekoak izaten dira eta bertan taldekideak izateaz gain, lagunak ere badira, harremanak handitzen dira eta konfiantza lortzen da taldekideen artean bestela ekipoak ez du inongo lorpenik izango. Kirola egiteaz gain, lagunak egiteko modu bikaina da.

URRIAK 6: SAIO TEORIKOA

1. Sario teorioan egindakoaren azalpena

Klase teoriko horretan, zelatatzaile eta zelatatuen gaia landu genuen. Irakasleak "Panoptikoa" izeneko

espetxe baten ereduari buruz hitz egin zigun, Jeremy Bentham-ek diseinatutakoa. Eraikinaren erdialdean espetxeratuak behatzeko dorre bat zegoen; horren bidez zelatatzaileek zelatatuak ikusi zitzaketen, baina ez alderantziz.

Gai honeki jarraituz, taldeka jartzeko esan zigun irakasleak eta ariketa bat egin genuen: lehenengo IKT-ekin lotutako zelatatzaileak apuntatu behar genituen, eta zelatatzaile horietako bakoitzak nola zelatatzen gaituen eta horren ondorioz nola sentiarazten gaituzten azaldu.

Ondoren, denok batera zelatatzaileen taula bat bete genuen eta egoera horientzat konponbideak bilatu genituen.

NORK?	NOLA?	ERRESISTENTZIA
Egela	Nabigazioaren kontrola	Pertsona batek besteei pasatzea irakurgaia, beti irekia edukitzea…
Gps mugikorra	Posizionamenduaren kontrola	Kentzea
Google	Datu pertsonalak-guztiak	Asmatzea
Banketxeak/Kreditu txartelak	Datuen kontrola	Ahalik eta gutxien
Facebook	Datuak, noiz konektatu	Argazkiak ez etiketatzea
Whatsapp	Konexioen azterketa	Tik bikoitza kendu, ordua kendu, profileko informazioa kontaktu batzuei bakarrik erakustea…
Zerbitzuetako kamerak	Gure mugimenduak	…
Webcam (drone)	Sartu daitezkeelako	Pegatina
Konpainia telefonikoak	Lokalizazioa, erabilerak…	“Modo avión”

• Taula hau betetzeaz gain, bi bideo ikusi genituen:

- ¿Por qué me vigilan si no soy nadie?

Honako bideoan, Marta Peiranok gaur egun konektaturik, eta beraz kontrolpean bizi garela erraten digu, horren "errudun" nagusiak gu garela ohartaraziz. Horrez gain, Martak pribatutasuna eta anonimotasuna bultzatu nahi du eta aldi berean horri buruz pentsarazi nahi digu.

- Las redes sociales y los datos: una prespectiva crítica:

Bideo honen bidez, edozein sare sozialetan eta interneten gure datu pertsonalak jartzean edo kontu bat zabaltzean, pertsona ezezagunei eskeitzen diegun informazio guztiaz ohartarazi nahi digu, izan ere, ez dakigu gure informazio hori nork ikusi dezakeen eta zer gertatzen den horrekin.

Hala ere, egia da nahiz eta pribatutasuna gorde nahi izan, oso zaila da jakitea zenbaterainoko babesa daukagun, eta ondorioz interneten edozein mugimendu egin baino lehen ondo pentsatu eta aztertu behar dugu, hau da, analisi ideologiko egokia egin behar dugu, eta bide batez, ikasleak ere horretara bultzatu behar ditugu.

Azkenik, sare sozialei buruz hitz egiten du eta Facebook aipatzen du: "Facebook no es tu amigo, es un motor de vigilancia masiva" esaten du, eta hau saihesteko bi tresna aipatzen ditu.

2. Gelan ikusitakoarekiko gure posizionamendua eta hausnarketa.

Saio honen ondoren, benetan kontrolaturik bizi garela konturatu naiz. Ez gara ohartzen, baina momentuoro kontektaturik egoteko "beharra" sortu zaigu eta hori arazo bat bihurtzen ari da. 

Egiten dugun guztia sare sozialetan kontatzeko ohitura hartu dugu, edozein momentutan eta edozein tontakeria edo objekturi argazkiak ateratzen dizkiogu. 

Beste aldetik, Whatsapp-a dago. Honen bidez, egun guztian zehar konektaturik egon gaitezke eta edonork non gauden edo noiz konektatu garen kontrolatu dezake. Baina hau guztia ekiditeko moduak daude, hala nola, azken konexioa kendu, sare sozialetan pribatutasuna ezarri, igotzen ditugun argazki eta informazioarekin kontuz ibili eta pausu guztiak segurtasunez bete... Baina gaur egun, lana dela eta, ikasketak...mugikorra izatea ia "derrigorrezkoa" bilakatu da, eta ondorioz ez gara inoiz erabat deskonektaturik egonen.

3. Ikusitako guztia hezkuntzarekin erlazionatu. Gure posizionamendua irakasle moduan. Zer egin beharko genuke honekiko eskolan?

Hezkuntzarako oso baliagarriak eta onuragarriak izan daitezke IKT-ak eta internet-a orokorrean, izan ere, informazio aunitz eskura dezakegu horien bidez, lana errazten digute, lanak egiteko modu anitzak eskaintzen dizkigute eta ikaskuntza entretenituagoa egin dezakete. Baina hala ere, ikasleei internetak, IKT-ak eta aplikazio batzuek sortu ditzaketen arazoen berri eman behar diegu eta haien burua salbu izaten irakatsi, pribatutasunaren garrantzia azpimarratu eta hori lortzeko egin behar dutena irakatsi. IKT-ak kontrolatzen ikasi behar dute, zein arazo eta ondorioak ekar ditzaketen jakin eta ulertarazi.

PRAKTIKUM 1: ordezkapena

Kaixo !

Gaur goizean nire ikasgelan egon naiz egun hauetan bezala, ikasleei laguntzen eta irakaslearekin klasea eman eta laguntzen ere bai. Baina ikastolako zuzendaria etorri da eta zenbait irakaslek 14:30-16:30tara bilerak zeuzkatela esan dit, eta ondorioz praktiketakoek ordezkapenak egin beharko genituela.

Niri Haur Hezkuntzako 3 urtekoen gela bat egokitu zait, baina arratsaldean zuzenean klasean sartu beharrean, klasea baino lehenago joan naiz haurrak ezagutu eta haien tutorearekin hitz egitera; tutoreak egin beharrekoa azaldu dit eta ikasgelaren antolakuntza nolakoa den esan dit.

Ikasgela txokoetan banaturik dago: etxearen txokoa, eskulanak egitekoa, piezekin eraikitzeko eta autoekin jolasteko txokoa, marrazteko eta mahaiak dauden txokoa... Ikasleek arropa eta motxilak klasetik kanpo uzten dituzte, bakoitzak zintzilikatzeko leku bat dauka bere izena eta argazkiarekin. Klaseko paretan bi kartulina daude, etorri diren haurrak kontrolatzeko eta etxean geratu daudenak zein diren jakiteko; bertan, izenak eta argazkiak jartzen dituzte.

Umeekin egon naizen denbora horretan, lehenik ipuin bat irakurri diet eta haurrak lurrean eseri dira nire parean. Oso ongi portatu dira eta adi-adi egon dira ipuina irakurri bitartean. Gero txokoetan aritu dira, marrazten, plastilinarekin jolasten, etxean panpinekin...baina ume batzuk korrika eta gainerakoak molestatzen hasi dira eta denen arreta lortzeko abestu eta dantzatu egingo genuela esan diet. Orduan, hainbat abesti kantatu eta dantzatu ditugu, haiek nik egiten nuena kopiatzen zuten bitartean eta ondoren lurrean jarri gara eta txaloak eman bitartean "pintto-pintto" abestu dugu. Gero, ganbarara joan gara parkera ateratzeko eguraldi aproposa ez zegoelako eta azkenik, klasera bueltatu berokiak jantzi, motxilak hartu eta autobusera eta gurasoengana eraman ditut.

Irakasleak umeak errezago eramateko leku batetik bestera, soka bat erabiltzen du, denek soka horri heldu eta zintzo-zintzo ibilitzeko. Klasean berriz, koloreak erabiltzen dituzte txoko bakoitza zein den adierazteko.

Azkenik, aipatu beharreko berezitasun bat, klase horretan mutiko berezi bat dagoela da; irakasleak esan dit berezia dela, ez baitu hitz egiten eta denbora guztian egiten ari dena kontrolatu egin behar delako. Nirekin nahiko ongi portatu da, nahiz eta tarteka gauzak lurrera botatzen hasi, bere lagunek eraikitzen zituzten gauzak hautsi edo lagunak bultzatu. Baina oso maitagarria dela ere erakutsi dit, izan ere, muxuak eman dizkigu bere lagunei eta niri.

Oso esperientzia polita izan da eta gainera Haur Hezkuntza eta Lehen Hezkuntzako lan egiteko modua konparatu ahal izan dut.

PRACTICUM 1: lan kooperatiboa

Ikasgelako antolamenduan fijatu naiz eta mahaiak binaka daudela ikusi dut, nahiz eta azken egunean "U" forman jartzeko esan zien. Ondorioz, irakasleari antolamendu horri buruz galdetu nion.

Berez, ikasleak lau pertsonako taldeetan egon beharko zirela esan zidan, baina gela honetan hain talde handietan lanean aritzea zaila egiten dela azaldu zidan, ikusi dudan bezala, oso talde mugitua baita. Ondorioz, binaka jarri zituen, izan ere, talde-lanari garrantzi handia ematen dio eta ez zuen nahi ikasleek taldean lan egiten eta elkarri laguntzen ez ikastea.

Beste aldetik, joku-kooperatiboak egiten dituzte: elkarri lagundu behar direnekoa, pertsona batek bakarrik irabazten ez duena, baizik eta denek irabazten edo galtzen dute, eta horrela elkarrekin lan egiten ikasten dute ondo pasatzen duten bitartean.

Horrez gain, klasekideen artean arazo eta gatazka ugari izan dira aste honetan zehar (irakasleak dionez kurtso hasieratik ere izan dira). Horri konponbide bat emateko saiakeran, "Errespetuaren aldeko kontratua" prestatu genuen ikasleek elkarrekin eta gainerako pertsonekin ongi aritzera bultzatzeko. Kontratuaren arabera, elkarri errespetua izan behar diote, lagundu eta ondo tratatu, eta hori betetzen ez denean, elkarri kontratuan jartzen duena oroitarazi beharko diete eta horrez gain gometxa gorri bat jarriko dugu.
Hori guztia azaldu eta errespetuari buruz eta izan beharko luketen jarrerari buruz hitz egin ondoren, bakoitzak kontratua sinatu egin zuen eta ikastolako zuzendaria ere etorri zen klasera, kontratua sinatu eta ikasleekin pixka bat hitz egitera.

Arazoa konpontzeko oso ideia ona iruditu zait, ikasleek elkarri lagundu eta kontratua oroitaraziz, jarrera aldatu eta hobetuko baitute.

PRACTICUM 1: sentsazio ez hain gozoak

Egunak aurrera doaz eta ikasleak pixkanaka ezagutzen ari naiz. Ikusi dudanez, oso klase mugitua egokitu zait, umeek ez dakite isilik eta haien lekuetan eserita egoten, ez dira ordu guztia eserita eta atentzioa jarrita klasea jarraitzeko gai.

 Irakaslea aldiro errieta egiten aritzen da, baina irakaslea joaten denean eta nirekin geratzen direnean zintzoago egoten dira. Hala ere, arreta galtzen dute eta etengabe jolasean aritu nahi dute; horrez gain, hainbat froga egin dituzte: euskarakoa, matematiko-logikoa, ingurune... eta ikusi dudanez, ikasle hauek ez dute behar bezain beste ikasten etxean. Egia da kasu ezberdinak daudela gelan, izan ere badira 4 edo 5 ikasle lan egin eta emaitza onak atera dituztenak, baina orokorrean nahiko jarrera "pasota" dago.

Baina, egun batean, azken orduan nirekin bakarrik geratu zirenean gelan sartu eta batzuk gauzak botatzen hasi ziren, beste batzuk oihuka, besteak ez ziren isiltzen... Orduan nik isilik egoteko eskatu nien, klase-ordua zela azalduz eta bakoitza bere lekuan eseri behar zela. Hala ere, ez zidaten kasurik egin eta errespetu falta ikaragarria iruditu zitzaidan. Momentu horretan, ingeleseko irakaslea iritsi zen eta egoera ikusita oihu batzuk bota zituen eta argiak itzali. Ni aunitz urduritu nintzen ikasleen aldetik niganako horrelako jarrera ikusita eta gelatik irten behar izan nuen momentu batez.

Horren ondotik, ikasleekin hitz egin nuen eta jarrera hori onartuko ez nuela azaldu nien. Ez nuen uste horrelako errespetu falta izatera iritsi zitekeenik eta hain gaizki sentiaraziko nindutenik ere ez. Baina, hemendik aurrera badakit horrelakorik gertatzen bazait nola erreakzionatu behar dudan.

PRACTICUM 1: LEHENENGO EGUNA

Iritsi da eguna. Praktiketan hasi naiz Herri Ametsa ikastolan, 4.A ikasgelan egonen naiz hilabete batez.

Hasieran urduri nengoen, ez nuen ikastola ezagutzen, irakasleak, ikasleekin lehenengo harremana... Baina ikasgelan sartu eta bertako tutorearekin hitz egin ondoren eta umeak ikustean urduritasunak alde batera utzi nituen eta momentuaz gozatu eta ikasten hasi nintzen.

Ikasleak inolako lotsarik gabe hurbiltzen ziren niregana eta galderak egiten zidaten: "Nor zara? Nola izena duzu? Zer egiten duzu hemen? Noiz arte geratuko zara?". Horrek aunitz harritu ninduen, izan ere nik haien adina nuenean oso lotsatia nintzen eta ez nintzen ezezagun bati lotsarik gabe hitz egitera ausartzen.

Klaseak hasi ziren eta azterketak zituzten lehenengo eta bigarren orduan, beraz mahaiak banandu eta azterketa egiten hasi ziren. Orduan, irakaslea eta nik haien zalantzak argitzen saiatu ginen eta lagundu egin genien. Horren ondotik atsedenaldia iritsi zen, eta momentu horretan bertze gauza batek harritu ninduen; txirrina moduan betiko soinu horietako bat izan beharrean musika erabiltzen dute ikastola horretan.

Atsedenaldiaren ondoren udaltzain bat etorri zen gelara eta bide-heziketa izan zuten ikasleek. Udaltzainak joku eta ariketen bidez eguneroko istripuak eta egoerak sahiesten irakatsi zien eta ikasleak oso adi egon ziren.

Bazkaldu ondoren ingelesa zuten, baina umeak klasera sartzean oso aztoratuta zeuden eta isiltzen ez zirenez ingeleseko irakasleak argiak itzali egin zituen; dirudienez hori egitean, ikasleek badakite gaizki jarduten ari direla eta bakoitza bere lekuan eseri eta isildu egin behar direla.

Azkeneko klasea haien tutorearekin izan zen, baina errespeturik ez diotela konturatu nintzen, izan ere ez dira isilik egoten eta nahiz eta irakaslea zerbait azaltzen egon, ez dute jaramonik egiten.

Eguna amaitzerakoan, irakasle batek baino gehiagok oso klase mugitua egokitu zaidala erran zidaten eta behar bada gogorra egingo zaidala, baina nire ustez modu honetan gehiago ikasteko aukera izanen dut.
Aipatu beharreko beste gauza bat, umeek nire izena erraterakoan izan dudan sentsazioa da; zalantzaren bat zutenean edo laguntza behar zutenean nire izena errateak oso sentsazio polita sortu dit, eta zerbait azaltzen nienean ulertu egiten zutela ikusteak poztasun handia sortu dit ere bai.

PRAKTIKALDIRAKO IDEIA

Praktikaldi honetan umeekin lantzeko izan dugun ideia argazkiekin loturik dago. Ikasleei haientzat garrantzitsuak diren gauzei argazkiak ateratzeko eskatuko diegu (familia, animaliak, objektuak, lagunak...)

eta gero lana ziklo bakoitzera moldatuko dugu.

Lehenengo zikloko haurrei, argazkiak imprimatu eta kartulina batean itxekitzeko eskatuko diegu eta argazki bakoitzaren azpian zer den idatzi beharko dute ere bai.

Nagusiagoei berriz lan konplexuagoa eskatuko diegu. Taldetan jarriko dira eta denen artean lortzen dituzten argazkiak erabiliz, batzuk aukeratu eta istorio bat asmatu beharko dute, horretarako ordenagailuko programaren bat erabili beharko dutelarik (prezi, movie maker...).

Maialen Ansuategi, Ariane Arrieta, Mirari Arteaga, Libe Alvarez eta Maialen Arrieta.

ARGAZKI ELKARRIZKETA

Gezurra dirudien arren, gaur egun errealitate faltsu batean murgildurik bizi gara. Momentua bizi eta inguratzen gaituenaz gozatu beharrean, pantaila batzuen atzean ezkutatzen gara eta benetan inporta duena ahazten dugu. Familiarekin egotea, lagunekin ongi pasatzea, mendira joan eta kirola egitea, musika entzun eta gure sormena aske uztea... ez ditugu horrelako gauzak baztertu behar. Beraz, idatzi honetan teknologiak eta aparailu hauek alde batera utzita, zer egitea gustuko dudan adieraziko dizuet argazki batzuen bidez.

1. MENDIA.
Mendi artean kokatutako herri txiki batekoa naiz eta beti gustatu izan zait mendira ibiltzera joatea. Niretzat deskonektatzeko modu bat da, aske sentitzen naiz eta paisai zoragarriez goza dezaket.

 2. LAGUNAK
Nire bizitzaren parte garrantzitsu bat. Momentu pila bat pasa ditugu elkarrekin eta oroitzapen politenetakoak beraiekin pasatakoak dira. Haien konpainiarekin ez dut deus gehiago behar, denbora oso azkar pasatzen zait eta hagitz ongi pasatzen dugu elkarrekin

 3. FAMILIA
Gaur egun, orduro gaude konektaturik; mugikorrarekin, ordenagailua... eta gero eta gutxiago egoten gara gure familiarekin solasean. Niri aunitz gustatzen zait nire familiarekin lekuak ezagutzera joatea, hitz egitea, egunean egin dudanari buruz hitz egitea... momentu horiek aprobetxatu behar ditugu.

4. DANTZA
Deskonektatzeko modurik hoberena niretzat dantza egitea da. Edozein dantza mota gustuko dut baino bereziki euskal dantzak gustuko ditut; duela urte batzuk dantza talde batean aritzen naiz (Erreka dantza taldea). Dantzaren bidez aske sentitzen naiz, aunitz animatzen dit eta hagitz ongi pasatzen dut.

5. BIDAIATZEA
Lekuak ezagutu, esperientzia berriak bizi, pertsonak ezagutu... aunitz gustatzen zait eta nahiz eta oraindik aunitz bidaiatu ez dudan, aukera dudan guztietan aprobetxatuko dut, izan ere hagitz esperientzia politak bizi daitezke.

6. MUSIKA
Musikak pozik sentiarazten nau. Egoera bakoitzean musika desberdina entzuten dut eta musikak nire eguneroko bizitzan parte hartzen du; musikarik gabe zerbait falta zaidala sentituko nuke, nire denbora pasa gustukoena baita dantzatzearekin batera.

7. ZIGA
Nire amaren herria da, 200 biztanle ingurukoa eta Baztanen kokatua. Ez da nire herria, baina hala ere kariño berezi bat diot herri honi; bertako jendea oso atsegina da, nire familia erdia bertakoa da eta herria kokatuta dagoen ingurua zoragarria da. Ahal dudan guztietan joaten naiz Zigara, lasai eta gustora sentitzen bainaiz bertan eta herri inguruko mendietara joatea gustatzen zait.

8. LIBURUAK
Munduaz deskonektatzeko beste modu bat liburuak irakurtzea da. Nire denbora librean aunitz gustatzen zait liburuak irakurtzea, istorioetan murgildu eta inguratzen nauenaz ahaztea, lekutik mugitu gabe bidaiatzeko aukera ematen baitigu irakurtzeak.

Portfolioa

Aupa!
Maialen Arrieta naiz, Elgorriagakoa (Nafarroa). 18 urte ditut eta duela urte bat hasi nintzen magisteritza ikasten EHU-n. Hau IKT irakasgaiko nire blog-a da, eta orain arteko lanetan zer egin dudan azalduko dut. Kurtsoan zehar lan desberdinak egin ditugu, batzuk indibidualki eta besteak berriz taldeka; gure taldea, Mirari Arteaga, Ariane Arrieta, Libe Alvarez, Maialen Ansuategi eta nik osatzen dugu.

Ikasgai honetan, kurtso hasieran haurtzaroko oroitzapenei buruzko hausnarketa bat egin genuen, eskolako oroitzapenak eta beste batzuk azalduz. Horren ondoren, teknologiak ekarri dituen aldaketei buruzko hausnarketa egin genuen eta horrek genero artean izan duen eragina azaldu.              
Ondotik gaitasun digitalei buruzko bideoa ikusi genuen(Jordi Adell).

Beste egun batean, gure herri edo zonaldeko txoko bereziren baten argazkiak jarri genituen (Elgorriaga, Nafarroa).                        

Klasean PLE-ri buruzko bideoa ikusi genuen (Jordi Adell) eta horrekin loturik nire PLE-ak zein diren adierazteko, Symbaloo erabili nuen. Horrez gain, taldeko PLE ere egin genuen, taldean erabiltzen genituen aplikazioak sailkatuz symbaloo batean berriro ere.

Beste alde batetik, nire bizitzako denbora lerroa egin nuen, "Capzles" aplikazioa erabiliz, txikitatik orain arteko argazkiekin.

Hori guztia egin ondotik, bakoitzak bere blogean IKT idatzi ditugun testuak aztertu ondoren, ondorio garbi batzuetara iritsi gara eta gure taldeko hausnarketa egin genuen.

Beste ariketa erakargarri eta entretenigarri bat, argazki elkarrizketa izan zen, guretzat garrantzitsuak diren gauzak adierazteko balio izan diguna, hori banaka eta taldeka ere egin genuen.

Saio teoriko batzuetan gonbidatuak izan genituen eta txarlak entzuteko aukera izan genuen, bat Amara Berriko hitzaldia izan zen eta bestea Adunako eskolako hitzaldia , Iñaki Pagolaren eskutik.

Hala ere, beste mota bateko saio teorikoak ere izan ditugu, klasean hausnartu eta hitz eginez landu ditugunak, urriak 6koa adibidez.

Gero praktikaldia izan genuen, non tailer bat prestatu behar genuen haurrekin lantzeko. Gure taldeak argazki tailer bat prestatu zuen baina ez zuen oso emaitza ona eduki.

Bukatzeko, Artefaktoarekin aritu gara lanean. Gure gaia emozioena izan da eta 6 emozio adierazi ditugu kubo baten bidez. IKT-ak sartzeko musika nahasteko programa bat erabili dugu ordenagailu baten bidez eta horrez gain bideo bat sortu dugu, non, 6 emozioekin lotura duten argazkiak azaltzen diren.

IÑAKI PAGOLA: ADUNAKO ESKOLAKO IRAKASLEA

 Gaur arratsaldean, Adunako eskolan lan egiten duen irakasleetako bat etorri da magisteritzako 2.mailako ikasleoi hitzaldi bat ematera. Bera Iñaki Pagola da, 68 ikasle dituen eskola bateko maisua, ingelesa eta IKT-etan aditua (dominioak kudeatzeaz eta dokumentuen segurtasunaz arduratzen da).

Eskola txikia da eta ikasleen kopurua murritza denez, Haur Hezkuntzan eta Lehen Hezkuntzan, ikasleak ez dira mailaka sailkatzen, baizik eta kurtso desberdinetako ikasleez osatutako taldeak dituzte (bigarren eta hirugarren mailakoak elkarrekin, lau-bost- eta seigarren mailakoak batera…)

 Eskola honetan proiektuen bitartez egiten dute lan: ez dute testu-libururik erabiltzen, ordenagailuak, tabletak eta mugikorrak baizik. Arlo guztiak beraz, proiektuen bitartez lantzen dira:

Matematikak ikasteko adibidez maketak erabiltzen dituzte, neurriak ateratzeko eragiketak eginez. Azken finean, ikasi beharreko gauza guztiak egunerokotasunean dauden egoerekin lotzen dira, gauzak zentzu batekin ikasten dituzte eta ez buruz.

 Adunako eskola, heldutasun eredua deritzon horretan, maila aurreratuan aurkitzen da, izan ere, IKT-ak erabiltzen dituzte edozer gauza egiteko. Eredu honetan aurkitzen diren beste bi mailak hasierakoa eta ertaina lirateke, Euskal Herriko eskola gehienak bi hauetako batean aurkitzen direlarik. 

 Google apps-ekin etengabeko kontaktuan daude eta beraz, honek eskaintzen dituen doaineko baliabideak erabiltzera ohituta daude, hala nola:Blogger, Drive, Calendar, Classroom, posta elektronikoa...

  Honen arira, irakasle guztiek koaderno digitalak erabiltzen dituztela erratea garrantzitsua da (Drive eta Sites bezalako programekin egina) eta honako gauza hauek landu eta jasotzen dira: klase bakoitzean egingo dena, ikasleen asistentzia, jarduerak, denboralizazioa, landutako konpetentziak, edukiak, ebaluazio irizpideak...

 Bertze aldetik erran beharra dago, eskola honetako irakasle kopurua txikia izateak elkarlana sustatzen duela, izan ere, kuaderno digital berean idazten dute guztiek, horrela denek denon informazioa alderatu eta konpartitu dezakete.

Bileretako aktak ere, metodologia honekin jasotzen dituzte: egun bakoitzean iraskasle bat arduratzen da erabaki eta hitz egindako gauzak Driven idazteaz (horrela guztien eskura gelditzen da informazioa).

 Goian aipatutako Classroom app-aren inguruko azalpen txiki bat ere eman digu Iñakik: bertan irakasleek, egin beharreko lanak bidaltzen dizkiete ikasleei, hauek drive-aren bidez burutu eta igotzeko. Ondoren, irakasleak lan horiek zuzentzen ditu, vaina ez die erantzun egokia ematen, baizik eta pistak eta laguntza emanez, ikasleek haien kabuz ikas dezaten saiatzen dira.

Honez gain, irakasleari interesgarriak iruditzen zaizkion linkak jartzeko ere balio du, modu honetan ikasleak eguneratuta daude eta gauza berriak ikasteko gai dira.

 Calendar-en ere, irakasleek bilerak, ikastaroak eta gauza garrantzitsuak idazten dituzte (norbait klasera etorri ez dela adibidez) eta ondorioz, denek izanen dute horren berri.

 Bestetik, aipatu beharra dago, Adunako eskola, Alkiza eta Berrobi eskolekin dabilela elkarlanean. Horretarako Moodle plataforma komun bat dute, informazioa trukatu eta zein gai landuko diren azaldu ahal izateko.

 Blog-ari dagokionez, irakasleek klasean egindako lanak zein bideoak (ingeleseko arloan egindako batzuk ikusteko aukera izan dugu hitzaldian) igotzen dituzte eta ikasleek klase orduetan hauen inguruko iruzkinak idazteko aukera izaten dute, haien iritzia adieraziz eta gainontzeko lagunekin komentatuz.

 Hitzaldia amaitzerakoan, Iñakik galdera batzuk erantzun dizkigu: “proiektuak beti desberdinak direnez gero, ez dira inoiz gauzak errepikatzen eta nagusiek txikienei laguntzen diete eskolan”(izan da bere erantzunetako bat).

 Azkenik, irakasleak aurkeztutako Power Point-aren amaieran honako esaldi hau irakurri genezake:

"GURE USTEZ, KALEAN EDO GIZARTEAN DAUDEN BERRIKUNTZAK ESKOLAN EGON BEHAR DUTE ETA HORTAN SAIATZEN GARA"